Eri de Luka (Enrico „Erri“ de Luca; 1950, Napulj, Italija), italijanski pisac, esejista, pesnik, prevodilac, novinar i aktivista. Godine 1968. dolazi iz rodnog Napulja u Rim radi nastavka školovanja. Tu se odmah priključuje studentskom i radničkom pokretu koji će prerasti u vanparlamentarnu organizaciju pod imenom Lotta continua. Prvi roman, Ne sada, ne ovde (Non ora, non qui), objavio je 1989. Najznačajnija dela: Oblak kao tepih (Una nuvola come un tappeto, 1991), Uvis ulevo (In alto a sinistra, 1994) Ti, moj (Tu, mio, 1998), Tri konja (Tre cavalli, 1999), Montedidio (Montedidio, 2001), Koštica masline (Nocciolo d’oliva, 2002), Suprotno od jedan (Contrario di uno, 2003), Nivesinim tragom (Sulla traccia di Nives, 2005), U ime majke (In nome della madre, 2006), Dan pre sreće (Il giorno prima della felicità, 2009), Težina leptira (Il peso della farfalla, 2009), Tebe nije bilo (Tu non c’eri, 2010), Dvostruki život brojeva (La doppia vita dei numeri, 2012), Irenina priča (La storia di Irene, 2013), Izložena priroda (La natura esposta, 2016). Piše za dnevne listove La Repubblica, Corriere della sera, Il manifesto i Avvenire. Knjige su mu prevedene na više od 30 jezika. Dobitnik je nekoliko međunarodnih književnih nagrada. Vredna pomena je i zbirka Bratska pisma (Lettere fraterne, 2007), sačinjena od prepiske, stihova i fotografija koji su obeležili De Lukino višegodišnje prijateljstvo sa Izetom Sarajlićem, bosanskohercegovačkim publicistom, prevodiocem i pesnikom. Živi nedaleko od Rima.

Foto: Paola Porini